શનિવાર, 7 ફેબ્રુઆરી, 2009

ખરી લાગણી





ખરી લાગણી


જિસ્મ અલગ ને રુહ એક લાગે, તે ખરી લાગણી
વલોવાઈએ અમે અને વિહવળ બનો તમે, તે ખરી લાગણી

ઘણાં સોપાનો સર કરી પહોંચ્યાં છીએ ઊંચાઈએ
ત્યાંથી પણ નજર પહોંચે અમારા સુધી, તે ખરી લાગણી


પ્રેમ છે ઘણો તમ પર, પણ અવળ ચંડાઈ તમારી નડે
હજાર અવગુણો ભૂલી એક ગુણે ઓવારી જઈએ, તે ખરી લાગણી

નજીક હોઈએ ને પરસ્પર ઘુરકીયાં કરીએ
દૂર હોઈએ ને યાદ સતત સતાવે, તે ખરી લાગણી

કદીક યાદો ના ખંડેરમાં આંટો મારી આવો
ને પ્રસંગ ના અવશેષો ને કરો વહાલ, તે ખરી લાગણી

પ્રિયજન ને બંધન નાં પિંજર માં પૂરવું શાંને?
મુકત આકાશ માં ઉડવાની મુકિત, તે ખરી લાગણી

છાને ખુણે ઝીણું-ઝીણું કંઈક બહાર આવવા મથે
હોઠે આવે, તે પહેલાં આંખો જ જતાવે, તે ખરી લાગણી

તરફડાટ જળ વિના મીન નો, વિલાપ મુરઝતી વેલનો
ને ઝુરાપો સારસનો, થાય બે હાલ એકબીજા વિના, તે ખરી લાગણી

દેહતો રોજ ગુંથાઈ અરસ-પરસ
મનનાં મણકાં એકતારે ગુંથાય, તે ખરી લાગણી

તન-મન-ધન વારીએ તમ પર એવાકે
કદીક મોત આવે એમનૂં ને જાત ધરીએ આપણી, તે ખરી લાગણી

-પ્રવિણ કે.શ્રીમાળી

ટિપ્પણીઓ નથી: