જરીક-જરીક - એક ગઝલ
બંધ મુઠીમાંથી રેત સમયની સરકતી જરીક-જરીક
દિલમાં એકાંત કિનારે ભરતી સરકતી જરીક-જરીક
એના ઘરનાં બારસાખે કંકુવર્ણા થાપા જોતો
પાંખો ફફડાવતી સ્મૃતિ સરવળતી જરીક-જરીક
તળાવની પાળે, ખેતરને શેઢે સારસ બેલડી ને જોતો
તે મારી 'ચાહત' ને થઈ'તી સમજતી જરીક-જરીક
ત્યાં તો ઢોલ ધ્રબુકયાં ને રેલાયા શરણાઈનાં સુર
મેં સાંભળીતી માર જ દિલની ચીસ તરડાતી જરીક-જરીક
વચ્ચે તે મળતાં પૂછયું'તું, 'હું હજી યાદ છું તને?'
મોં ચઢાવી ને દબાતે સાદે કહેતી જરીક-જરીક
પુંઠ ફેરવી ને તે ઉતાવળી ચાલતી થઈ'તી
પણ મેં જોઈ'તી તેની આંખોને ભીની થતી જરીક-જરીક
- પ્રવિણ કે.શ્રીમાળી
બંધ મુઠીમાંથી રેત સમયની સરકતી જરીક-જરીક
દિલમાં એકાંત કિનારે ભરતી સરકતી જરીક-જરીક
એના ઘરનાં બારસાખે કંકુવર્ણા થાપા જોતો
પાંખો ફફડાવતી સ્મૃતિ સરવળતી જરીક-જરીક
તળાવની પાળે, ખેતરને શેઢે સારસ બેલડી ને જોતો
તે મારી 'ચાહત' ને થઈ'તી સમજતી જરીક-જરીક
ત્યાં તો ઢોલ ધ્રબુકયાં ને રેલાયા શરણાઈનાં સુર
મેં સાંભળીતી માર જ દિલની ચીસ તરડાતી જરીક-જરીક
વચ્ચે તે મળતાં પૂછયું'તું, 'હું હજી યાદ છું તને?'
મોં ચઢાવી ને દબાતે સાદે કહેતી જરીક-જરીક
પુંઠ ફેરવી ને તે ઉતાવળી ચાલતી થઈ'તી
પણ મેં જોઈ'તી તેની આંખોને ભીની થતી જરીક-જરીક
- પ્રવિણ કે.શ્રીમાળી
